Η προεκλαμψία είναι μια συχνή επιπλοκή της εγκυμοσύνης, καθώς εμφανίζεται περίπου στο 5% των υγιών εγκύων. Εμφανίζεται κυρίως στο τελευταίο τρίμηνο και εχει ως βασικοτερα  συμπτώματα την υπέρταση (δηλαδη αυξηση της αρτηριακης πίεσης), το οίδημα (πρήξιμο) και τη διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας.

Τα αίτια είναι άγνωστα, αν και φαίνεται να οφείλεται σε κακή κυκλοφορία του αίματος στον πλακούντα, είτε από γενετικές ή ανοσολογικές ή άλλες αιτίες.

Όταν εμφανιζεται το προβλημα, οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την πορεία της εγκυμοσύνης είναι η ηλικία, το κάπνισμα, το βάρος του πλακούντα (πχ δίδυμη κύηση), και άλλα. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει είναι σοβαρά και αφορούν το κεντρικό νευρικό σύστημα της μητέρας (όπως σπασμούς), τη λειτουργία των νεφρών, του ήπατος, και τα μάτια. Επίσης μπορεί να προκαλέσει  πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα. Το έμβρυο είναι δυνατόν να επηρεαστεί από την μείωση της ροής του αίματος στον πλακούντα και κατά συνέπεια μειώνεται και η οξυγόνωση και η θρέψη του.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει τρόπος για ακριβή πρόβλεψη της  προεκλαμψίας. Το υπερηχογράφημα Doppler στις μητριαίες αρτηρίες χρησιμεύει για την επιλογή των γυναικών εκείνων που απαιτείται στενότερη παρακολούθησή τους, καθώς έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν το πρόβλημα.

Η έγκυος με υπέρταση πρέπει να μετραει πολλές φορές την ημέρα, την διακύμανση της αρτηριακής πίεσης. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει την ανάπαυση της εγκύου και τα κατάλληλα κατασταλτικά και αντιυπερτασικά φάρμακα, καθώς και τη διεκπεραίωση του τοκετού όταν είναι η κατάλληλη στιγμή. Ο τοκετός είναι η πλέον σίγουρη μέθοδος για την θεραπεία της εγκύου. Όμως ένας πρόωρος τοκετός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο νεογνό. Για να αποφασίσουμε λοιπόν ποια είναι η χρονική στιγμή που θα γίνει ο τοκετός, από τη μία πλευρά πρέπει να εξασφαλίσουμε την καλή υγεία της μητέρας και από την άλλη να προβλέψουμε την ωριμότητα του εμβρύου πριν τον τοκετό.