Η κύηση με περισσότερα από ένα έμβρυα (πολύδυμη κύηση) εμφανίζεται σε τρεις περιπτώσεις. Πρώτη περίπτωση είναι όταν το γονιμοποιημένο ωάριο, περίπου μέσα στις 2 πρώτες εβδομάδες μετά τη σύλληψη, χωρίζεται σε δύο (ή περισσότερα) ανεξάρτητα έμβρυα, με πανομοιότυπο γενετικό υλικό. Ο αριθμός των πλακούντων και των σάκων εξαρτάται από την ημέρα μετά τη γονιμοποίηση κατά την οποία έγινε ο διαχωρισμός των εμβρύων. Δεύτερη περίπτωση είναι όταν για κάποιο λόγο, αντί για ένα ωάριο που απελευθερώνεται συνήθως κάθε μήνα, απελευθερωθούν 2 (ή περισσότερα) ωάρια από την ωοθήκη. Τα ωάρια αυτά γονιμοποιούνται από διαφορετικά σπερματοζωάρια και προκύπτουν δύο ή περισσότερα έμβρυα (ανάλογα με το πόσα ωάρια απελευθερώθηκαν αυτό το μήνα), με διαφορετικό γενετικό υλικό. Τρίτη περίπτωση είναι οι εγκυμοσύνες που προκύπτουν με τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Έτσι, καθώς αυξάνεται η συχνότητα της εξωσωματικής γονιμοποίησης, εξηγείται γιατί αυξάνεται τα τελευταία χρόνια και η συχνότητα των διδύμων (και γενικότερα των πολυδύμων) κυήσεων.

Οι  πολυδυμες κυησεις αποτελουν κυήσεις υψηλού κινδύνου, καθώς είναι πολύ πιο συχνές οι επιπλοκές και τα προβλήματα σε σχέση με τις κυήσεις που έχουν ένα μόνο έμβρυο. Τα κυριότερα προβλήματα είναι το χαμηλό βάρος γέννησης και η αναπνευστική δυσχέρεια των νεογνών λόγω της προωρότητας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι περίπου το 25% των διδύμων και το 75% των τριδύμων, θα χρειαστεί νοσηλεία στην εντατική μονάδα νεογνών.  

Η κύρια και ασφαλέστερη μέθοδος διάγνωσης της πολύδυμης κύησης είναι το υπερηχογράφημα, με το οποίο μπορούμε να πάρουμε και σημαντικές πληροφορίες για την ύπαρξη κοινού ή όχι πλακούντα, αλλά και κοινό ή όχι αμνιακό σάκο. Καποιοι έμμεσοι δείκτες, που πιθανολογούν μια πολύδυμη κύηση, αλλά δεν μας εξασφαλιζουν τη διαγνωση είναι: το οικογενειακό ιστορικό διδύμων κυήσεων, όταν το μέγεθος της μήτρας είναι μεγαλύτερο από το αναμενόμενο, η υπέρμετρη αύξηση της χορειακής γοναδοτροπίνης στο αίμα, όταν η τάση για εμετό είναι ιδιαίτερα αυξημένη και πολλά άλλα.  

Οι κυριότερες επιπλοκές στη μητέρα που μπορεί να προκαλέσει η πολύδυμη κύηση είναι:
-    Αναιμία’
-    Αποβολές
-    Αιμορραγία στον τοκετό
-    Σακχαρώδης διαβήτης κύησης
-    Αρτηριακή υπέρταση
-    Αυξημένο αμνιακό υγρό
-    Πρόωρη αποκόλληση πλακούντα
-    Διάφορες λοιμώξεις (κυρίως ουρολοιμώξεις)

Στις πολύδυμες κυήσεις μπορεί να παρουσιαστούν σημαντικές επιπλοκές στα έμβρυα. Οι κυριότερες είναι:  

-    Πρόωρος τοκετός
-    Συγγενείς ανωμαλίες
-    Παλινδρομηση ή ή ενδομήτριος θάνατος του ενός εμβρύου
-    Μετάγγιση αίματος μεταξύ των διδύμων (Σύνδρομο εμβρυο-εμβρυϊκής μετάγγισης) (TTTS – Twin-to-Twin-Transfusion Syndrome)
-    Μειωμένη σωματική ανάπτυξη
-    Συστροφή των ομφαλίων λώρων των εμβρύων και περιτυλίξεις

Στις πολύδυμες κυήσεις, η παρακολούθηση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική. Με το υπερηχογράφημα ελέγχουμε την ανάπτυξη των εμβρύων, πιθανή μετάγγιση αίματος μεταξύ τους, την ύπαρξη συγγενών ανωμαλιών, την ποσότητα του αμνιακού υγρού, και άλλα. Από τη μητέρα, ελέγχουμε την πιθανότητα ύπαρξης αναιμίας, σακχαρώδη διαβήτη και υπέρτασης της κύησης.

    Ο τοκετός γίνεται συνήθως με καισαρική τομή για να αποφύγουμε τραυματισμούς και ασφυξία των εμβρύων. Επίσης, όταν γεννηθεί το πρώτο παιδί, τότε αυξάνεται απότομα ο διαθέσιμος χώρος μέσα στη μήτρα και το δεύτερο παιδί μπορεί εύκολα να πάρει κάποια ανώμαλη θέση. Έτσι, παρά τον φυσιολογικό τοκετό για το πρώτο παιδί η μητέρα να χρειαστεί καισαρική τομή για να γεννήσει το δεύτερο!! Δεν αποκλείουμε τον φυσιολογικό τοκετό  διδύμων, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.