α) Δυσλειτουργία της μήτρας έχουμε όταν οι συστολές έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που περιμένουμε ως φυσιολογική ένταση και διάρκεια.
Όταν οι συστολές σταματούν τελείως κατά τη διάρκεια, αλλά κυρίως προς το τέλος του τοκετού, τότε μιλάμε για αδράνεια της μήτρας. Εμφανίζεται πιο συχνά όταν έχουμε κόπωση της επιτόκου από παρατεταμένο τοκετό, όταν η μήτρα έχει διαταθεί σημαντικά λόγω αυξημένης ποσότητας αμνιακού υγρού ή σε δίδυμη κύηση κ.α.
Όταν η ένταση και η διάρκεια είναι μικρές τότε μιλάμε για υποτονία της μήτρας. Αντίθετα, όταν οι συστολές γίνονται πολύ συχνές και ασύντακτες τότε μιλάμε για υπερτονία. Συνήθως συμβαίνει όταν γίνεται υπερβολική και αλόγιστη χρήση ωκυτοκίνης. Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο η αναστολή του τοκετού, αλλά ακόμα χειρότερα μπορεί να γίνει πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα με πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όταν οι συστολές γίνονται συχνές και μεγάλης έντασης, μπορεί να προκληθεί οξύς τοκετός, δηλαδή γέννηση του εμβρύου σε λιγότερο από δύο ώρες. Το αποτέλεσμα είναι οι τραυματισμοί του τραχήλου και του κόλπου, πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα, τραυματισμοί του εμβρύου ή και άλλα σοβαρά προβλήματα.
β) Όταν το έμβρυο είναι πολύ μεγάλο σε μέγεθος ή οι διαστάσεις της πυέλου είναι μικρές, με αποτέλεσμα να μη χωράει το παιδί να περάσει, έχουμε δυσαναλογία, όπως συμβαίνει σε έμβρυα, με βάρος σώματος πάνω από 4.000 γραμμάρια, όπως συμβαίνει σε σακχαρώδη διαβήτη της μητέρας, ή άλλες παθολογικές καταστάσεις του εμβρύου, όπως ο υδροκέφαλος. Δυσαναλογία μπορεί να εμφανιστεί και όταν η θέση που έχει πάρει το έμβρυο είναι τέτοια που κάνει ιδιαίτερα δύσκολο, ή ακόμα και αδύνατο, το πέρασμα του μέσα από την πύελο της μητέρας για να μπορέσει να γεννηθεί φυσιολογικά (δυσαναλογία θέσης). Στις περιπτώσεις αυτές ο τοκετός είναι κουραστικός και επώδυνος για τη μητέρα και εξελίσσεται πολύ αργά. Παλαιότερα όταν είχαμε ανώμαλες θέσεις του εμβρύου, ο μαιευτήρας προσπαθούσε να αλλάξει με μαλάξεις και χειρισμούς τη θέση του μωρού, με εξωτερικό ή εσωτερικό μετασχηματισμό. Οι προσπάθειες αυτές καλύτερα να αποφεύγονται, γιατί οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι να προκληθούν σοβαρές βλάβες στη μητέρα και το έμβρυο. Σήμερα μπορούμε με ασφάλεια να ξεπεράσουμε το πρόβλημα αυτό με καισαρική τομή ή όταν βρισκόμαστε λίγο πριν από τον τοκετό με αναρροφητική εμβρυουλκία.
γ) Ισχιακή προβολή έχουμε όταν το έμβρυο προβάλει προς τον κόλπο με τα πόδια (αντί με το κεφάλι) και εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 3-4% των κυήσεων. Όσο νωρίτερα βρισκόμαστε στην εγκυμοσύνη τόσο πιο μικρό είναι το έμβρυο και πιο εύκολο να μπορέσει να γυρίσει και να πάρει την οποιαδήποτε θέση. Όταν όμως η εγκυμοσύνη φτάνει προς το τέλος και το έμβρυο έχει μεγαλώσει, τόσο πιο μικρό χώρο έχει για να γυρίσει και να πάρει την τελική του θέση. Έτσι μπορεί να μείνει με τα πόδια προς τα κάτω και το κεφάλι προς τα πάνω. Η διάγνωση γίνεται συνήθως με το υπερηχογράφημα κατά τον τακτικό προγραμματισμένο έλεγχο της εγκύου. Παρουσιάζεται πιο συχνά σε γυναίκες που έχουν ήδη γεννήσει πολλά παιδιά, σε δίδυμη κύηση, όταν έχουμε αυξημένη ή μειωμένη ποσότητα αμνιακού υγρού, όταν ο πλακούντας βρίσκεται σε χαμηλή θέση κοντά στον τράχηλο, κ.α. Όταν γίνεται προσπάθεια να γεννηθεί ένα μωρό με ισχιακή προβολή υπάρχει αυξημένη πιθανότητα σοβαρής βλάβης, ως και θάνατο, του εμβρύου, σε ποσοστό μεταξύ 5-10%. Οι βλάβες που μπορεί να συμβούν είναι εγκεφαλική αιμορραγία, παράλυση του χεριού, τραυματισμοί και κατάγματα οστών. Για το λόγο αυτό σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ισχιακών προβολών αντιμετωπίζεται με Καισαρική τομή για μεγαλύτερη ασφάλεια και προστασία.
δ) Η δυστοκία των ώμων εμφανίζεται συχνότερα όταν το νεογνό έχει βάρος πάνω από 4 κιλά. Είναι σχετικά σπάνια επιπλοκή του τοκετού (ποσοστό περίπου 1%) κατά την οποία δεν χωράνε να βγουν οι ώμοι του παιδιού, αφού έχει ήδη βγει το κεφάλι του. Είναι μια δύσκολη κατάσταση, καθώς το έμβρυο κινδυνεύει από παράλυση των νεύρων του χεριού ή κατάγματα της κλείδας ενώ μπορεί να γίνουν τραυματισμοί του κόλπου και του τραχήλου στη μητέρα κατά την έξοδο του εμβρύου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μαιευτήρας με τους κατάλληλους χειρισμούς και συγκεκριμένες κινήσεις μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα.