Στις περισσότερες περιπτώσεις ο φυσιολογικός τοκετός δεν παρουσιάζει κάποια δυσκολία και ολοκληρώνεται χωρίς να παρουσιάζεται κανένα πρόβλημα. Σε καποιες λιγες περιπτωσεις ο τοκετός δεν εξελισσεται ομαλα διαρκεί περισσότερες ώρες ή καταλήγει σε καισαρική τομή. Αυτό μπορει να συμβει κυριως όταν η «λεκανη» της μητερας είναι στενή ή το εμβρυο πολύ μεγαλο και δεν χωρα να περασει, όταν η θεση του εμβρυου δεν είναι καλη ή όταν η μητρα της μητερας δεν συσπαται κανονικα ή συνηθέστερα σε συνδυασμό διαφορων αιτιων. Ο τοκετος που διαρκει πολλες ωρες χρειαζεται ιδιαιτερη προσοχη καθως υπαρχει πιθανοτητα για εμφάνιση λοίμωξης, ή δυσφοριας του εμβρυου και πολλα άλλα.

Το πρώτο στάδιο του τοκετου ξεκινα με τη λανθάνουσα φάση που διαρκεί λιγες ωρες, και χαρακτηριζεται απο ήπιες συστολές της μήτρας που εχουν σαν στοχο την προετοιμασια του τραχηλου για τον τοκετο. Οι ασυντακτες ωδίνες είναι αισθητες και προκαλουν ηπια ενοχληση στην εγκυο που πολλες φορες θυμιζουν τους πονους την  πρωτη ημερα της περιοδου. Αμεσως μετα περναμε στην ενεργητική φάση, που οι ωδινες εκτος από επώδυνες γινονται και περιοδικες με αποτέλεσμα τη διαστολή του τραχήλου. Καθως ο τραχψηλος διαστελεται σταδιακα, μπορει να «σπάσουν τα νερά» δηλαδη να γινει ρήξη του θυλακίου και να βγει από τον κόλπο, μια μικρη ποσοτητα του αμνιακού υγρού. Καποιες φορές τα «νερά σπάνε» πριν ξεκινησουν οι πόνοι και η διαστολή.

Το δεύτερο στάδιο του τοκετού ξεκινα από τη στιγμή που θα ολοκληρωθει η διαστολή (τελεία ή πλήρης) και ονομαζεται και «σταδιο καθοδου» καθως χαρακτηρίζεται από την κάθοδο του εμβρύου μεσα στον κολπο και μέχρι την έξοδο του, οποτε γινεται ο τοκετος. Αρχικα η καθοδος του εμβρυου γινεται μονο από τις συστολες της μητρας. Μολις οπμως το εμβρυο κατεβει αρκετά, τότε ξεκιναμε να υποβοηθουμε τη γυναικα να εξωθησει, χωρις όμως την ασκοπη κουραση της. Το σταδιο αυτό φυσιολογικά διαρκεί 1 ώρα για την πρωτοτόκο και από μισή μέχρι μία ώρα για την πολυτόκο. Σε καποοιες περοπτωσεις μπορει να εχουμε παραταση της καθοδου για μεγαλυτερο χρονικο διαστημα. Κατά την εξοδο του εμβρυου ο μαιευτηρας μπορει να προχωρησει σε περινεοτομη αν κρινει ότι η εξοδος του εμβρυου μπορει να προκαλεσει ενεξελεκτες ρηξεις στον κολπο της μητερας. Τελος ειτε γινει περινεοτομια ειτε όχι, ο μαιευτηρας ελεγχει την ταχυτητα εξοδου τηε κεφαλης του εμβρυου καθοδηγωντας ταυτοχρονα την εξωθηση της εγκυου. Μετα τη εξοδο της κεφαλης του εμβρυου ο μαιευτηερας βγαζει το μωρο ολοκληρωνωντας τον τοκετο. Αμεσως μετα κοβουμε τον ομφαλιο λωρο και μετα από μια συντομη ανανηψη του εμβρυου από τον Νεογνολογο Παιδιατρο, το νοεγνο παραδιδεται στη μητερα του για τον πρωτο του θηλασμο.

Το τρίτο στάδιο του τοκετού (ονομαζεται και υστεροτοκία) διαρκει από τον τοκετο του νεογνού μέχρι την έξοδο του πλακούντα και κραταει λιγότερο από 30 λεπτά. Αμέσως μετά την έξοδο του πλακούντα γίνεται έλεγχος του για να δουμε ότι εχει σαποβληθει ολοκληρος και μετα γινεται ελεγσχος του τραχήλου και του κόλπου για πιθανές ρήξεις και ράβεται και η περινεοτομια.